yorgunum.

mutsuz.

hicbi sey guzel gitmedi ve ben sacmalamaya devam ediyorum.

artik

bit-

sin.

B.

yaptigima inanamiyorum ama evet, oldu. ne diyebilirim ki. her seyin cok iyi gitmesini istiyorum.

cunku diger yandan cok kotu gidiyor.

lutfen. lutfen artik bazi seyler duzelsin

B.

seni cok ozledim.

-evet, sadece bu.

B.

the mask i wear is one.

gittikce yoruldugumu fark ediyorum. bir aptal gibi davraniyorum yaptigim hicbir sey yok, istedigimse.. neyse.

nerde duracagimi ne yapacagimi bilmiyorum. ne icin yasadigimi bilmeden yasiyorum. ama bana dediler ki sakin dusunme olmeyi. aklina gelirse ben zayif biri degilim de. tum bunlari ben zaten biliyordum. zayif olmadigimi da. olmeyi dusunmem ki ben. yasamayi aptalca seviyorum. ve bu dunyaya ben gerekliyim.

sadece ne yapacagini bilememek korkutuyor ve yavas yavas her seyin tadinin kactigini fark ediyorum. uyumanin ne anlami var mesela, hic uyumasam. ya da hep uyusam. bilmiyorum, icim aptal seylerle dolu.

tek bir sigara icin neler vermezdim su an.

Ateş'e gittikce yaklasiyorum. ama korkutuyor bu da beni. ya cok yakarsa? ya iz birakirsa? yapacaklarim, coktan goze aldiklarim korkutuyor. aptalca tehlikelere atiyorum kendimi. ne ugruna? ne icin? bir fark olacak mi dersin?

keske her seyi ve herkesi birakabilicek gucum olsaydi. bu sehri terk ederdim sonra. yepyeni ve bambaska biri olarak baslardim hayata. keske buna gucum ve imkanim olsaydi. bu kadar cesur olabilseydim.

ölmekten korkmuyorum artik ben. ona kendi ayaklarimla gitmem, ama kacmak icin de bir sey yapmayacagim. korkmama gerek yok, gelip alicaksa burdayim iste.

ne kadar farkli konulardan ama ayni karamsarlikla bahsediyorum suna bir bak. ne olmus bana?

nefes alamiyorum artik.

bana yalanlar soyleme ne olur. inanmaya korkuyorum cunku gucum kalmadi.

bana guven deme ne olur. guvenirsem ve canimi yakarsan o zamana ne olur? bunu kaldirabilecegime inaniyor musun? ordan bakinca o kadar guclu mu gorunuyorum ben? yalanlarinla besleme beni cunku sana inanirim. ama bana yalan soyledigine de simdiden o kadar inandim ki. artik seni silmeye karar verdim. bu da canimi yakacak ama ilerde, sana iyice baglandiktan sonra canimin yanmasindansa simdi yansin bitsin daha iyi. kapanir yaram, kabuk baglar zamanla. ama bir bagliliktan sonra yeni bir hayal kirikligini daha kaldiramam.

simdi yak canimi Ates, son sonra.

kullerin karissin ruzgara..

B.

Ben kendi hayatima ne yaptim?

Bir baskasina sormuyorum bu soruyu, soramiyorum hakkim yok. Ne olduysa ben yaptim hepsini. Toparlanamadim. Herkes hayatina bir yon cizmisken ben yerimde saydim. Kendimden uzaklastirdiklarim, ittigim herkes mutlulugu bulmus simdi. Ben veremezdim ki onlara, ne kendimi ne onlari mutlu edebilirdim. Ve sonra gittiler. Hepsi gitti. Mutluluga gittiler.

Ben neden gidemedim? Arkami dondukten sonra neden cokup kaldim yerimde? Gormesinler diye bir duvar kenarina gizlenip neden gomuldum kendi icime?

Mutlulugu hak etmedigimi asla dusunmedim. Bana kalsa her seyin en guzeli benim. Ama bir kez ayagin takildi mi, devamli dusuyorsun. En komigiyse dibi goremiyorum. Ben hala dusuyorum, dibi bile goremedim. Onu bile hak etmemisken soruyorum; ben hatayi nerde yaptim ki? Bu kadar mi kotuyum?

Hicbir zaman alamayacagim cevaplar beni bitirdi. Beni sen bitirdin.

Merak ediyorum, daha ne kadar dusebilirim? Dibi gosterin artik.

B.

fazlasiyla hastayim. bloggera da giremiyordum ve yasadigim cok sey oldu, o anda icimi dokmek istedim olmadi. simdi de aci gecti. dusunucek, yazicak bi sey kalmadi.

burasi tek siginagim cunku okuyan pek insan yok acikcasi okumalarini da istemiyorum.

cigerlerim agzimdan firlicakmis gibi oluyor. uzun zamandir cektigim ilk somut aci. digerleri hep soyuttu.

evet ozledigim o kadar cok sey var ki. burayi actigimda hepsi aklima dolusuyor. cok yoruldum ben cok uzuluyorum. hicbir zaman kalici olarak unutamayacagim sanirim. zaten cop beyinlinin tekiyim. en gereksiz seyler aklimda. biktimbiktimbiktimbiktim hatta muslugu actim tipasini taktim.

hastalik insanlari nasil da salaklastiriyor.

yeni bir dovmeye ihtiyac duyuyorum ve ne yaptiricagima simdilik karar verdim. annem pek onaylamadi bunu ama olsun, cok guzel durucagina inaniyorum. bir kez dovme yaptirirsan devami gelirmis. maalesef cok dogru. surekli yaptirmak istiyorum.

insanlara teselliler vermekten yoruldum. benim nasil biri oldugumu bilmiyorlar mi sanki? tesellilerimin cogu yalan. ve susmaniz icin elimden geleni yapiyorum.

ve; ben bir Ates'e dokunuyorum. ozel bir isim gibi yazdim cunku benim icin oyle. adini kimsenin duymayacagi, kmisenin onun kim oldugunu bilmeyecegi biri. beni yakiyor. ama kendine cagiriyor bir yandan da. korkuyorum ama ona yuruyorum elimde olmadan. uzaklasamiyorum.

Atese yürüyorum, pervane gibi döne döne yanacığımı biliyorum ama ilk defa ateşi hissettim yüzümde ellerimde ve tum bedenimde...

B.

cok eski sarkilar dinleyip cok eski seyler dusunuyorum, cok komik. hafizamin bu kadar kuvvetli oldugunu bilmezdim ama bazi seyleri gayet net hatirliyorum.

bi gun asik olabilicegimi dusunmezdim hic. belki simdi de olmamisimdir bilmiyorum ama bu his cok kuvvetli. beni eziyor,

anlaticagim cok sey oldugunu hissediyorum ama anlatamiyorum iste. icimde birikince de canimi yakiyor. guclu gibi duruyorum uzaktan, ama degilim. sen de goruyorsan cok yaniliyorsun. bazi seyler gorundugu gibi olmayabiliyor iste. bu da oyle bir sey.

bir sekilde yanimda kalabilmeni isterdim. sen varken yukum cok daha hafifti. benimle oldugunu, ne yasarsam yasiyim - canim ne kadar yanarsa yansin her seyin yarisini alicagini biliyordum. neyse, artik gecmisi konusmak cok yersiz. onemli olan bugun, su an. ve olmayisin.

bu hissi sevmiyorum.

b.

sana bi sans daha verebilirim. seni affedebilirim, tek yapman gerekenin ne oldugunu biliyorsun degil mi?
bunu neden buraya yazdigimi da biliyor musun? asla gormeyecegini bildigim icin. mucizevi bi sekilde gorsen de ustune alinmayacagin icin.
her seyi birakabilirim, su anda sahip oldugum herkesi. cunku tek bir kisiye ihtiyacim var ve onun kim oldugunu da sen pekala biliyorsun.
bu sayfayi kapattiktan sonra seni de kapatacagim, tekrar. ustune kum atacagim.
sen bi ölüsün simdi hayatimda, cennette misin yoksa cehennemde mi bilmiyorum, sadece seni ordan cikarmaya calisiyorum. yanima geri cagiriyorum.
seni ozluyorum, fazlasiyla.
nerde ne yaptigin hakkinda hicbi fikrim yok. kimle oldugunu bilmiyorum. yerime kimi koydun bilmiyorum. sadece icimden bi ses her zaman bos kalicak bi yerim oldugunu soyluyor, kimsenin alamayacagini. senin de buna izin vermeyecegini. yaniliyor olabilirim, kendimi kandiriyor olabilirim ama bazi seylerin degismeyecegini dusunuyorum. hayatina baska birilerini alabilirsin, onlarla mutlu olabilirsin ama birilerinin yeri hic dolmaz, hep ozel kalir ya, oyle iste.
ama sunu bilmelisin ki aglamiyorum. ya da sey, bu koca bir yalandi.
keske gecti diyebilseydim ama bak, duruyor hâlâ. cok uzun zaman oldu ama izi kaldi iste. izin kaldi.
artik hicbir seyin eskisi gibi olmayacagini bildigim icin birilerine dua etmiyorum. fazlasiyla tukettik biz sansimizi, elimizdeyken degerini bilmedik. ben bilmedim. evet, ozellikle ben. belki de her sey benim sucum. her seyi ben yaptim, seni ben kaybettim. ben ittim belki. bilmiyorum. burdan bakinca hicbir suc bulamiyorum kendimde. belki de seni sevdigime inandiramamisimdir bilmiyorum. ama tum suc sende, bunu sen de biliyorsun. ben hicbir sey yapmadim sana, bize.
ama artik her sey icin fazla gec. geri donmek, yeniden biz olmak icin gec. pismanliklarimin anlami yok, seninkilerin de. sadece her seyin gecip gitmesini izlemeliyiz. ve belki de yasadigim sehri yakmaliyim. cunku her yer anilarinla dolu.
ama tum bunlarin da bitecegini, bende kucucuk bi mutluluk olarak kalacagini biliyorum. yillar tum acilarimi, ozlemimi silmis olacak.
kim bilir, belki bir yerlerde yeniden karsilasiriz.

B.