seni cok ozledim.

-evet, sadece bu.

B.

the mask i wear is one.

gittikce yoruldugumu fark ediyorum. bir aptal gibi davraniyorum yaptigim hicbir sey yok, istedigimse.. neyse.

nerde duracagimi ne yapacagimi bilmiyorum. ne icin yasadigimi bilmeden yasiyorum. ama bana dediler ki sakin dusunme olmeyi. aklina gelirse ben zayif biri degilim de. tum bunlari ben zaten biliyordum. zayif olmadigimi da. olmeyi dusunmem ki ben. yasamayi aptalca seviyorum. ve bu dunyaya ben gerekliyim.

sadece ne yapacagini bilememek korkutuyor ve yavas yavas her seyin tadinin kactigini fark ediyorum. uyumanin ne anlami var mesela, hic uyumasam. ya da hep uyusam. bilmiyorum, icim aptal seylerle dolu.

tek bir sigara icin neler vermezdim su an.

Ateş'e gittikce yaklasiyorum. ama korkutuyor bu da beni. ya cok yakarsa? ya iz birakirsa? yapacaklarim, coktan goze aldiklarim korkutuyor. aptalca tehlikelere atiyorum kendimi. ne ugruna? ne icin? bir fark olacak mi dersin?

keske her seyi ve herkesi birakabilicek gucum olsaydi. bu sehri terk ederdim sonra. yepyeni ve bambaska biri olarak baslardim hayata. keske buna gucum ve imkanim olsaydi. bu kadar cesur olabilseydim.

ölmekten korkmuyorum artik ben. ona kendi ayaklarimla gitmem, ama kacmak icin de bir sey yapmayacagim. korkmama gerek yok, gelip alicaksa burdayim iste.

ne kadar farkli konulardan ama ayni karamsarlikla bahsediyorum suna bir bak. ne olmus bana?

nefes alamiyorum artik.

bana yalanlar soyleme ne olur. inanmaya korkuyorum cunku gucum kalmadi.

bana guven deme ne olur. guvenirsem ve canimi yakarsan o zamana ne olur? bunu kaldirabilecegime inaniyor musun? ordan bakinca o kadar guclu mu gorunuyorum ben? yalanlarinla besleme beni cunku sana inanirim. ama bana yalan soyledigine de simdiden o kadar inandim ki. artik seni silmeye karar verdim. bu da canimi yakacak ama ilerde, sana iyice baglandiktan sonra canimin yanmasindansa simdi yansin bitsin daha iyi. kapanir yaram, kabuk baglar zamanla. ama bir bagliliktan sonra yeni bir hayal kirikligini daha kaldiramam.

simdi yak canimi Ates, son sonra.

kullerin karissin ruzgara..

B.

Ben kendi hayatima ne yaptim?

Bir baskasina sormuyorum bu soruyu, soramiyorum hakkim yok. Ne olduysa ben yaptim hepsini. Toparlanamadim. Herkes hayatina bir yon cizmisken ben yerimde saydim. Kendimden uzaklastirdiklarim, ittigim herkes mutlulugu bulmus simdi. Ben veremezdim ki onlara, ne kendimi ne onlari mutlu edebilirdim. Ve sonra gittiler. Hepsi gitti. Mutluluga gittiler.

Ben neden gidemedim? Arkami dondukten sonra neden cokup kaldim yerimde? Gormesinler diye bir duvar kenarina gizlenip neden gomuldum kendi icime?

Mutlulugu hak etmedigimi asla dusunmedim. Bana kalsa her seyin en guzeli benim. Ama bir kez ayagin takildi mi, devamli dusuyorsun. En komigiyse dibi goremiyorum. Ben hala dusuyorum, dibi bile goremedim. Onu bile hak etmemisken soruyorum; ben hatayi nerde yaptim ki? Bu kadar mi kotuyum?

Hicbir zaman alamayacagim cevaplar beni bitirdi. Beni sen bitirdin.

Merak ediyorum, daha ne kadar dusebilirim? Dibi gosterin artik.

B.