Bazı insanlara o kadar sinir oluyorum ki. Hani şu "yaa yapmaaaağğğ" diye bağırırken, bakışlarıyla "devam etmeni istiyorum" diyenlerden mesela. Bu benim en yakın arkadaşlarımdan biriyse üstelik, beni daha çok çileden çıkarıyor.
Psikoloji dersi boştu bugün. Ama hemen birini gönderdiler. Edebiyat hocasıymış, sinir oldum.
"Benim dersimde bacak bacak üstüne atılmaz, bilmiyor musun?" dedi ve bir anda fark edip ekledi: "Aa pardon, sen benim öğrencim değildin tabi. Neyse, öğrenmiş oldun."
Çok sinirlendim. Ama kadın cevap vermeme fırsat vermeden herkese bağırmaya başladı. Ona buna sataşıyordu. Asıl bana takmıştı tabii. Özge'yle konuşup gülerken bize döndü ve; "Susun, öndekiler." dedi. Sonra da adımı sordu. Söyleyince de; "Bak ne güzel adın var, adına layık ol." dedi. Bu sabrımı taşıran son şey olmudu ve bacak bacak üstüne attım. "Madem öyle, kraliçeler istedikleri şeyleri yaparlar. Ben de yapacağım." dedim. Bir şey diyemedi.
Yazmam gereken çok şey var ama sinirliyim ve yazmayacağım.
Bu kadar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder